Zaskoczenie

Mile się zaskoczyłam. Jak mieszkałam w różnych miejscach tak nigdy nie spotkałam się z taką społecznością. Otwartą, przyjazną i umiejącą się zorganizować. Na 17.00 w sobotę mieliśmy spotkanie w Tawernie w Ściborzu ( restauracja z noclegami, najczęściej organizowane są tam wesela) na przyjęciu z okazji Dnia Babci i Dziadka. Dzieci ze Świetlicy ( w tym moje) przygotowały występ. Po występach miały być Jasełka dla dorosłych więc przed imprezą zbieraliśmy się po 10 zł. Pomyślałam - pójdę pewnie z dwie godziny maks i do domu. Zaskoczyło mnie jak przyszło ponad 100 osób- praktycznie cała wieś bo Ścibórz to mała wioska- jest tu zaledwie 220 osób zameldowanych.W tym połowa zagranicą. Stoły sowicie nakryte- sałatki, wędliny, jajka z majonezem, ciasta różnego rodzaju wypiekane przez tutejsze gospodynie i napoje. Pomyślałam - miło ale co było dalej to już zaskoczenie totalne. Po występach dzieci były Jasełka gdzie wystąpili dorośli ( ubaw był po pachy powiem szczerze)  a później zaczął grać zespół. I się zaczęło weselicho dosłownie. Gorące posiłki, alkohol,tańce i zabawa. W szoku byłam bo nikt nie siedział- wszyscy tańczyli. Zabawa trwała do 12 w nocy!! Coś wspaniałego, że ludzie się tak trzymają, że są takie wyjątkowe miejsca w naszym kraju. Jednak współczesność tu nie zabiła normalnych relacji międzyludzkich. Przyjęto mnie naprawdę bardzo miło, ani przez chwilę nie poczułam się że jestem obca. Tylko momentami dosięgała mnie melancholia i robiło mi się tak strasznie przykro że Kamila nie było z nami tam. Widziałam go oczami wyobraźni jak ze mną tańczy, jak rozmawia z ludźmi- on ma takie wspaniałe podejście do ludzi. Jest kontaktowy potrafi szybko zmobilizować ludzi do wspólnej konwersacji. I tak te obrazy przyprawiały mnie o smutną zadumę. Dzieci biegające po sali przy rytmie muzyki wybijały mnie i wracałam do miejsca w którym jestem. Rozglądałam się i dochodziła do mnie rzeczywistość. W takich momentach czuję jakby cały świat stawał mi na klatce piersiowej i od ciężaru nie mogę złapać oddechu.....

Kilka fotek z występu

Dziś odwilż a dopiero przed wczoraj było tak...

Cały czas coś robię , nie mogę usiedzieć na miejscu. Im mam więcej czasu na myślenie tym bardziej mi ciężko sobie radzić z stresem. W nocy się nie wysypiam , męczą mnie koszmary rano jestem jak z krzyża zdjęta. Muszę więc w dzień zająć myśli czymś innym. Uszyłam pokrowce na kanapy i poduszki w łaźni dla gości by przyjemniej siedziało im się przy kominku.

Ozdoby świątecznie zastąpił jałowiec

Kominek w salonie dostał kolejną ozdobę. Dawno już miałam wyhaftowany ten obrazek ale zawsze wstawienie w ramę zostawiałam na później.

W kuchni odnowiłam stary stół i ozdobiłam go taką zasłonką uszytą pod wymiar.

A na koniec moja karnawałowa czarownica :)

Pozdrawiam ciepło bo na dworze brrr wilgoć i szaro .,. 

Tęsknota

Myślałam, że znam to uczucie, że wiem jak smakuje i jak z nią starać się żyć. Myślałam, że tęsknota to tęsknota a nie jednocześnie bezsilność. Bezsilność staje się udręką a tęsknota piętnem które przydusza. Działam każdego dnia na bezdechu, płytki oddech nie daje wytchnienia. To ciężar, który muszę tu nieść sama i starać się nie rozklejać. Gdy tylko pomyślę, że Kamil jest tak daleko, walczy niczym lew o jutro a ja nie mogę i nie mam jak mu pomóc czuje jak wszystko krzyczy we mnie. Wieczorem kładę głowę na poduszkę i mówię sobie : Nie płacz, będzie dobrze! Tylko nie płacz! - i z tymi słowami zasypiam udając że daję radę. Jak uporać się z tęsknotą i bezsilnością? Jak być silną i czekać na jego powrót nie wiadomo kiedy? Szukam wytchnienia w przeszłości, chwil kiedy był przy mnie i czułam jego obecność. To wszystko jest takie trudne........

Szafki kuchenne

I tak powstały szafki w kuchni

Przed

Po

Powstał i klucznik

Pozdrawiam twórczo :)

Kolorowo

Zmogła mnie od wczoraj choroba, jakieś grypsko się do mnie przyplątało. Jutro nowi goście więc przygotowałam im pokoje ale już po południu zaczęło mi się nudzić. Przypomniałam sobie o rozpoczętym decu i postanowiłam że skończę kilka rzeczy. Prawda taka, że jestem jeszcze w tych sprawach na etapie raczkowania i wychodzi mi to nie za bardzo. Tylko czy to ważne czy robię coś perfekcyjnie czy dostatecznie ? Chyba chodzi raczej o przyjemność choć za każdym razem jestem nie pocieszona swoimi twórczymi dokonaniami.

Pierwsza powstała herbaciarka.

Na lodówce zajęły miejsce drewniane kurki

 Stara łopatka z drewna dostała trochę życia

Ze zwykłego pudełka na buty powstało oto takie pudełko na różne kuchenne rozmaitości.

 I dwie butelki na kominek, niestety aparat zaniemógł i zdjęcie robione z telefonu nie daje prawdziwych kolorów.

W kuchni mam dwie szafki, zalatują komuną hehehhehe. Szare brzydkie nie mogę na nie patrzeć więc się dziś za nie wzięłam. Myślę że jutro już będzie widać efekt mojej pracy :)

Pozdrawiam :)

Nowa strona

Witajcie! I jak Wam mijają pierwsze dni Nowego Roku ? U mnie dość pracowicie, zimno i bez pompowo. Bez pompowo bo przez trzy dni nie działała pompa w ogrzewaniu kominkowym i lekko nam było chłodno. Oczywiście nic wielkiego ale zanim doszłam do tego co jest przyczyną paliłam na piętrze w kominku w salonie i w kuchni by było znośnie w domu. Taki metraż ogrzać to nie lada gratka i tak biegałam z tym drewnem góra dół góra dół. Na szczęście już po sprawie, wreszcie cieszę się ciepłem w domku. Jak nowy czas -Nowy Rok- to trzeba pomyśleć nad nowymi planami. Nad ich organizacją i realizacją. Męskich rąk mi brak niestety. Jak któryś z czytających panów miałby chęć na kilka dni przyjechać i pomóc przy podnoszeniu dachu nad stajnią czy też budowaniu wolnego wybiegu z domkami zadaszonymi dla królików czy też stawianiu nowego placu zabaw dla dzieci z drewna to Zapraszam :) Nocleg i pyszne wyżywienie zapewniam :) Tak wiele mam planów tak mało rąk do pracy. Każda pomoc pożądana :) I tak wiążąc sprawy organizacyjne, stworzyłam nową stronę , oczywiście jeszcze trzeba wykupić własną domenę ale to już nie problem. Posiedziałam trochę i myślę, że to co stworzyłam Wam się spodoba moi drodzy :) Zapraszam więc na stronę Agroturystyki. 

Niedzielne plany...

Chwila wytchnienia, chwila na rozmyślanie. Za oknem zima, wciąż prószy  śnieg a ja przy kominku grzeję kości. Wymarzłam i przeziębiłam się od tego ciągłego biegania z Pałacu do Oficyny z jedzeniem. Gdy za oknem śpi natura a sikorki stukają w parapety wyjadając okruszki i skubiąc słoninkę ja mogę na chwilę się zatrzymać. Może wreszcie dojdzie do mnie kilka ważnych spraw które wciąż odkładam w swej głowie na później. Czasem myślę, że gonię w życiu cały czas za czymś co nie uchwytne a jak już jestem blisko zapominam po co biegłam. Nie wiem czy to rodzaj mojego charakteru czy raczej jest to nabyte. Rozmyślam co jest w życiu dla mnie najważniejsze ( oczywiście prócz dzieci) ? Co tak naprawdę daje mi największą radość i spełnienie ? Myślę że praca, ciężka ale jakże moja praca. Brakuje mi jeszcze do szczęścia zwierząt. Oglądałam stare zdjęcia na blogu i łezka zakręciła się mi w oku. Oczywiście tuż tuż bo już na wiosnę ale będzie z tym trochę problemów. W okolicy nie wiedziałam kóz, więc najpierw pewnie zakupię krowę a później będę jeździć po kraju i zbierać kłapouche kózki. Wrócę do mojego znajomego z okolic Borowna, nadal hoduje kozy Anglonubijskie więc pewnie i od niego zakupię maluchy. Madzia koło Nowego Sącza - będzie okazja ją wreszcie odwiedzić. I tak siedzę przy kominku drewno strzela od temperatury a ja planuję :) Trzeba zakupić pastuch, ogarnąć stajnie po koniach - wynieść deski które tam leżą zmagazynowane. Zakupić siano i słomę i ruszać w drogę za zwierzętami :) To będzie dopełnienie mnie i mojego życia tutaj. Bez zwierząt to jakbym chodziła o jednej nodze wspierana kulą marzeń. 

Sylwestrowo

Witajcie w Nowym Roku !!! :) Przede wszystkim na początek życzę Wam Kochani Czytelnicy i Obserwatorzy wszystkiego co najlepsze, by ten rok był dla Was Łaskawy, pełny radości i zdrowia ! :)
Ja mój Sylwester obchodziłam pracowicie, 25 osób gościła nasza Agroturystyka :) Myślę, że w ten wieczór odniosłam swój mały sukces i nie powiem jestem bardzo zadowolona z pracy którą wykonałam. Jedzonko bardzo smakowało a mój chleb był hitem wieczoru :) Dziękuję gościom za przybycie i mile spędzony czas.

                        

A tak powitał nas Nowy Rok