Idę idę do CIEBIE!!!!

Musze się wygadać bo czuję, że eksploduję. Moje uczucia przeplatają się dziś od euforii po permanentny smutek. Jak wiatr zawieje dosłownie. Zawsze tak mam już widzę cel a jest on mimo wszystko dla mnie jeszcze taki nie osiągalny. I naprawdę nie jedna osoba mi tłumaczy żebym spokojniej do tego podchodziła ale ja po prostu nie umiem inaczej. Od kilku dni szukałam w Internecie domu, im dłużej szukałam tym bardziej czułam smutek że nie znajdę tego a gdy już znalazłam i czuję że to jest TO zaczynam się denerwować. Jak się tutaj nie denerwować jak może mi to uciec sprzed nosa w kilka minut? Myśli tłuką się w mojej głowie, szukam rozwiązania a zamiast tego przychodzi strach i te pytania na które nie umiem jak na razie znaleźć odpowiedzi. Wpierw zobaczcie sami co jest moim marzeniem : tutaj

A teraz czy się martwię:
1. Zaczęłam się zastanawiać czy ja po prostu kupując ziemię mogę zostać rolnikiem ? czy są schody?
2. Czy mogę zostać rolnikiem mając las a nie hektar ziemi rolnej?
3.Czy będąc rolnikiem będę mogła starać się o dotacje na agroturystykę w niedługim czasie ?

W czwartek mam spotkanie z doradcą w banku i chyba tego najbardziej się boję, bo nie wiem czy wychodząc od niego będę miała otwarta furtkę do działania. Czy uda mi się sprzedać dom i czy zdążę kupić mój ale to mój Młyn? Mówię wam że szarpie mną i rozrywa mnie ta niepewność i chęć działania. Ja bym już działała a muszę nastawiać się na czekanie. Pokazali mi cukierka a nie chcą dać!
Czy ja kiedykolwiek się zmienię ?? hehhehe chyba nie i może dlatego tak osiągam swoje cele bo idę idę za pan brat z emocjami.

Bardzo dziękuję WAM kochani za wsparcie , za Wasze komentarze i pomoc w szukaniu. Za wspaniałe e-maile które dają mi siłę do działań. Tylko się cieszyć z Waszego wsparcia, rodzina mnie  i Tomka wspiera, dopingują nam TO JEST CUDEM :) Reszta przyjedzie tylko ja muszę ochłonąć trochę. HA! żebym to ja się chociaż sama siebie słuchała :)Pozdrawiam