Dwa lata jak jeden dzień

Pomyśleć że już minęło 2 lata od czasu mojego pierwszego postu na bogu. Dużo się działo wciągu tych dwóch lat. Opublikowanych 341 postów, 4457 komentarzy, 194 oficjalnych obserwatorów!!!Wklejam tutaj fragment pierwszego postu :
"Powrót do tradycji rozpoczęłam gdy zakupiliśmy dom we wsi Borowno koło Częstochowy. Jako rodowita mieszczanka postanowiłam, że jeśli mam coś zmienić w swoim życiu niech to będzie życie wedle moich marzeń. Od dziecka widniał w mojej głowie obraz gdzie mieszkam w domku na wsi a ogród jest pełen kwiatów, warzyw, pastwiska wypełniają się zwierzętami. . Te marzenia napędzały się we mnie od dziecka kiedy wyprowadziliśmy się z peryferii Częstochowy do centrum w blokach. Czułam się jak w klatce i nie mogłam złapać oddechu. To prawda, pojęcia nie miałam o tym wszystkim. Te wszystkie dodatkowe obowiązki, które były nie tylko dla mnie nowością ale nie potrafiłam sobie wyobrazić co i jak mam robić. W dobie Internetu szukałam odpowiedzi i wskazówek. Jak karmić zwierzęta, czego potrzebują, jak odróżnić chwast od warzywa ;) Ciężko mi było, ale pokocham to odkrywanie natury i praw które nimi rządzi. Po wielkich przebojach z bankami w sprawie kredytu zaczęliśmy remont.....Dom był ruiną przynajmniej w środku po 10 latach stania bez mieszkańców. Podwórko istne chaszcze wysokości 3 metrów. Dzikie drzewka i brak możliwości dojścia do budynków gospodarczych. Była zima czas oczekiwania na wiosnę i prac z nimi związanych . Patrzyłam przed siebie i mówiłam sobie dam radę!!Mój mąż Tomek zapalony budowlaniec samouk wziął się do pracy a ja pilnowałam pracowników firm remontowych. Remont się nie zakończył do dziś a koszty poprzerasta nasz budżet ale mimo to kochamy to nasze miejsce na Ziemi :) Jako mama dwójki dzieci plus mąż;) postanowiłam odejść od sklepowej paszniny i wrócić do smaków naszych prababć. Opowiem wam moją przygodę z powrotem do tradycji może nikt nie zaśnie ....."
Jak widać do dziś nikt nie zasnął przybyło sporo czytelników co mnie bardzo cieszy. Na początku nie wierzyłam w to że w ogóle ktoś będzie chciał czytać. Mile mnie zaskoczyła rzeczywistość. Dwa lata istnienia bloga nie długo minie w lutym pięć lat jak tu mieszkamy.Kurcze ale ten czas biegnie :) Pamiętam dobrze każdy początek. Pierwszą kurę w prezencie od byłej właścicielki , pierwsze gąski, króliki i kozę Melę. Każdy kamień na drodze który trzeba było ominąć lub usunąć z drogi. Każdy korzeń wykopany i wykarczowane krzaki. Mimo ciężkiej pracy jaką włożyliśmy z mężem w nasz dom i ogród niczego nie żałujemy. Jesteśmy dumni z tego co mamy, jaką jesteśmy rodziną i jakie wartości w życiu posiadamy. A przede wszystkim że nie tworzymy naszego szczęścia na cierpieniu innych.
Dziękuję że dzięki Wam mam motywację do pisania że czasem zajrzycie poczytacie i dacie komentarz. Nic nie motywuje tak jak komentarze i wasze wsparcie :) Podrawiam