W mroźne dni wpadam w nałóg.

Nadeszła wiekopomna chwila.... no mamy wreszcie zimę. Mocno przymroziło, śniegiem troszkę sypnęło  chociaż wciąż odczuwam niedosyt na wzgląd ogromnej skąpości natury! O lepieniu bałwana więc na razie mowy nie ma ale przynajmniej ziemię skuło na beton co ułatwia pracę przy zwierzętach i nogi tak nie bolą od napięcia by się przypadkiem nie rozjechać. Od razu lepiej się czuję, mimo mrozu. Opatulam się w podwójne spodnie , podwójne skarpety dwie ciepłe kurki czapkę i rękawiczki i mogę działać. Wraz z rozwojem pracy krew lepiej krąży w ciele i ciepło aż pulsuje w żyłach. Aura sprzyjała porządkom więc zabrałam się za prace w stajni bo trochę zaległości w postaci obornika składowanego przy drzwiach zewnętrznych się nazbierało, niestety taczka już swoje przeszła i odmawia posłuszeństwa przy błocie. Teraz mogłam wywieść na ogród kilka taczek i oczyścić wokoło bo aż lepiej się zbiera słomę przed budynkiem jak lekko zamarznięta. Kilka zaległości odrobiłam. Po pracy miałam wracać do domu ale widok taplających się gęsi w krystalicznych kałużach mnie zatrzymał. Ziemia zmarznięta na kamień ale już słońce wyżej świeci więc śnieg z dachu zaczął się topić spływając rynnami tworząc ogromne czyste kałuże które jak wyszło okazały się dobrym miejscem na toaletę dla gęsi. Z brudnych od błota wręcz szaro czarnych znów ukazały się moim oczom śnieżnobiałe gąski szczęśliwe i trzepotające skrzydłami w wodzie. Widok dość bajeczny :))) Co do gąsek ukazały się ostatnio dwa piękne gniazda w ich boksach a wśród słomy znalazłam 6 ogromnych jaj !!! Zaczęły się nieść, niestety jaja nadają się tylko do spożycia gdyż zarodki nie mają szansy wytrzymać przy takiej temperaturze. Gęsi widać nieszczęśliwe i bardzo agresywne gdy zbliżam się do gniazd a ja mogę tylko je przeprosić i zjeść smaczną jajecznicę nad ranem. Pierwszy raz widziałam gęsie jaja, na prawdę nie wiedziałam że są aż tak duże :)) Widać w wielu kwestiach nadal wychodzi ze mnie mieszczański laik !! Odbiegając od prac w obejściu a kierując się w stronę duchowości i umysłu chciałam zaznaczyć że znów wpadłam w ten wspaniały jednak tak czasochłonny nałóg. Czyli książki!!! Nie mogę czytać  ale jak już czuję wewnętrzne napięcie i jakąś wypożyczę z biblioteki tak wchłania mnie to w otchłań nałogu. Tendencyjne zatracam się ;) Będąc w mieście wpadłam do Biblioteki Miejskiej wypożyczyłam kilka romansów historycznych ale przede wszystkim to co mnie totalnie wciągnęło czyli Chirurgia Weterynaryjna, Anatomia zwierząt i Rozród zwierząt gospodarskich. Wszystkie te księgi są szczegółowe aż do bólu wraz z fotografiami co koi moją ciekawość. Ja już obsesyjnie podchodzę do tych spraw, obiecuję sobie że teraz zbieram informacje uczę się ale kiedyś jak już dzieci podrosną a ja będę mogła zainwestować dla siebie trochę czasu pójdę na te studia. Nie dla papierka, nie dla zawodu dla siebie samej!
Pozdrawiam