W pędzie...

ostatnio żyję, brak mi dnia, brak światła. Nie mogę się przyzwyczaić nie tylko do krótszego dnia ale i do tego zimna które mnie dosłownie paraliżuje. Ubieram się już jak Eskimos przy pracach na dworze. Po trzy pary skarpet, trzy bluzy i nadal mi zimno. Nie wiem chyba szoku termicznego dostaje mój organizm. Pracy na dworze za to dużo a ja w tym wszystkim jestem sama. W raz z nową pracą Tomka ja zaczęłam wstawać w nocy, zawożę go co drugi dzień i jego kolegę do bazy na zmianę z żoną kolegi. Wstaję więc długo przed świtem a kładę się późno by nadrobić obowiązki domowe i wyrób serów. Mam szczerze już dosyć jego nowej pracy, no nie mam chłopa w domu. Wraca bardzo późno nie raz nawet po dwudziestej a ja biegam i biegam. Brak mi już tchu, zawsze wspólnie działaliśmy teraz Tomek nie ma na nic czasu bo wciąż w pracy a jak nadchodzi weekend w tym samym biegu nadrabiamy to co trzeba na dworze zrobić. Ok! ja mam dużo obowiązków ale co ma on powiedzieć ? Serdecznie mi go żal, spadł z deszczu pod rynnę i widzę że mimo jego twardego stąpania po ziemi i zaparcia brakuje już mu siły. Mimo wszystko cieszymy się, że ma ta pracę bo w tych czasach znaleźć ją tak szybko to dar szukającego i szczęście. Mimo pędu mam spokój psychiczny ze względu na dzieci, ziołowe leki pomagają. Niestety 3/4 przedszkola od 2 tygodni choruje a moje się trzymają. I niezmierny spokój psychiczny daje mi to że moja córka ma koleżanki ( wreszcie ją zaakceptowały!!!) i nauka dzięki temu idzie jej jak z płatka.  Pisałam jakiś czas temu co się działo w przedszkolu jak jej dzieci dokuczały, szczypały ją i popychały ale po całej akcji gdy zaprosiłam przedszkole do nas na wizytę w zagrodzie ich stosunek do niej się zmienił radykalnie. Niestety dzieci wynoszą z domu zdanie rodziców a zdaniem rodziców my byliśmy brudasami i dziadami bo przecież mamy gospodarkę i  zwierzęta a mimo że nikt u nas nie był i nie widział stwierdzono że pewnie u nas syf całkowity. Na szczęście dzieci są mądrzejsze i chłonniejsze i po radosnej wizycie wypitej szklance mleka i zjedzonym kawałku sera zmieniły zdanie i zaprzyjaźniły się z moją córką. Najśmieszniejsze jak rodzic może wpłynąć na dziecko, moja córcia zawsze jest czysta, schludnie i ładnie ubrana , nie mówiąc o pasji kupowania ubrań mojej teściowej córa ma przepiękne ubranka a nazywały ją brudasem. No nic taki paradoks :))) Ja za to byłam mądrzejsza , awantur nie robiłam wiedziałam z której strony zadziałać. Wracając do prac, jestem na etapie stania na drabinie na wysokości 5 metrów i przybijania desek do uszczelnienia stodoły przed zimą, sąsiadki pukają się w głowę jak mnie widzą ale ja mam to w nosie. Na co mam czekać na śnieg? Musze zrobić to co mój mąż nie może a zwierzęta muszą mieć ciepło. Ku mojej uciesze zawitał u mnie wczoraj mój tato i pomógł mi przy paśnikach bo pewnie bym je dwa dni sama robiła. We dwoje jednak praca idzie sprawniej.

 

 

 

Jestem na etapie robienia projektów rozbiórki stodoły i z otrzymanego materiału zrobienia nowej koźlarni i osobnego budynku dla drobiu wodnego. Stodoła w swojej budowie ma zdrowe deski i krokwie ale jest za wysoka i ciepło ucieka, jeszcze w tym miesiącu będziemy robić zaniżony sufit w boksach by było im ciepło ale od marca ruszamy z budową wiaty na pastwisku na okres wypasowy a w tym czasie rozbierzemy stodołę i będziemy budować nową piękna stajnię. O to projekty które podpowiedziała mi książka "Hodowla kóz" Helmut Kuhnemann :)

 

Dziś zaczynam prace przy budowie paśnika na zewnątrz, w okresie zimowym moje kozy cały dzień chodzą po dworze. Nawet w mroźne  dni nie chcą siedzieć w stajni, są hartowane stopniowo każdej jesieni po prostu nie są zamykane a dzięki temu zimą nie chorują. Dlatego co roku mam problem z marnowaniem siana na dworze , dotychczasowo dostawały siano w kastach teraz będzie na to specjalny paśnik którym dziś mam zamiar zrobić.

Nie pytajcie jak mój kręgosłup i ręce na to reagują, nie jest łatwo ale daję radę :))) Tylko pozytywne myślenie i jedna koncepcja, że zimą odpocznę. Ups!!! robi się późno lecę zaprowadzić dzieci do przedszkola i znów doi pracy. Trzymajcie się ciepło i zdrowo! Pozdrawiam