nauczka ;)

Ostatnie dwa dni miałam wycięte z życiorysu, gorączkowałam i leżałam plackiem na kanapie. Ledwie znajdowałam siły by iść do zwierząt, wydoić kozy, dać im wszystkim jeść , zaprowadzić i przyprowadzić dzieci z i do przedszkola. Ciężko było ale dziś już trochę lepiej. W jaki sposób się tak zaprawiłam ? To proste przez własną głupotę a jej chyba mam sporo w zapasie. Czasem chyba zapominam, że jako kobieta mam ograniczone możliwości czym zapłaciłam srogo bo prócz anginy której na życzenie się dorobiłam najbardziej ucierpiał mój kręgosłup i stawy. By historia miała swój sens opowiem od poczatku.
W 2009 roku ruszyła praca nad nowym szambem, przyjechał dźwig zamontowali nam betonowe specjalne szambo ponieważ nasze podmokłe tereny nie nadawały się na ekologiczne i tańsze które są mniej szczelne. Zanim jednak szambo zostało umieszczone w ziemi, trzeba było wykopać spory rów czym zajęła się koparka. No i tutaj zaczął się problem bo kopała i kopała a ziemi i gliny przybywało. Na złość to większość była sama glina i nasze szanse na pozbycie się górki zmalało.

        I tak o to cały galimatias, górka leżała sobie od 3 lat w 3/4 na naszej  posesji i w 1/4 na sąsiada. Sąsiad w sumie tu nie mieszka ale jak brakowało mu na kielicha to przychodził i się awanturował a Tomek przez ostatnie 3 lata zawsze miał coś pilniejszego niż uprzątanie górki i postawienie ogrodzenia do końca. Po ostatniej ostrej rozmowie z sąsiadem wkurzyłam się i zdecydowałam że się za to wezmę. Rękawy  w górę, mgła wokoło a ja szpadel i za robotę. Szło powoli bo glina ciężka a i ja herosem nie jestem no ale jak to ród Malczewskich nie ma bata muszę skończyć. I tak godzinka po godzince aż się zasapałam na drugi dzień ciężko było z wyrka wstać no ale musiałam skończyć i tyla. I mam swój upór hehhehehe w choróbsku. No ale coś tam mi się udało a Tomek wkopuje i betonuje kolejne słupki. Wreszcie się doczekałam ale czy było warto ??? hehhehe chyba tak chyba nie ;)   

Pokazały się u mnie ostatnio kacze jaja :) Dzięki temu panienki  kaczuszki i panowie kaczory nie pójdą na ubój. Uratowała ich chęć rozmnażania :)

Pozdrawiam gorąco w te chłodne i mokre dni :)