Mam za swoje

Wiedziałam, że za taki fizyczny wysiłek trzeba będzie zapłacić. Od około miesiąca to już trwa, rano budzi mnie ból rąk od ramion po same palce.Drętwienie, rwanie, pieczenie, czasem mam wrażenie jakby mi ktoś żyły wyrywał. Od kilku dni to już nie do wytrzymania, ból stał się już tak silny, że o 4 rano budzę się z płaczem. No tak!, ja ta twarda babka płaczę jak dziecko. W poniedziałek idę do lekarza, nie wiem czy to od górnych kręgów ( mam dyskopatię górnych kręgów) czy zapalenie żył.Wiem tylko, że nie mogę już czekać bo nie da się tego wytrzymać.Tym bardziej jak pracuję czy prowadzę samochód odczuwam to wszystko ale takie jakie mam poranki to absolutna porażka.Pewnie jak każdy napiszecie mi bym zwolniła, odpoczęła, ale jeśli wybrałam taki sposób życia jak mogę zwolnic jeśli każda praca , każdy dzień są ze sobą tak powiązane, że jeśli jedno zawalę runie mi powoli jak domino reszta? Za swój kawałek raju muszę też słono płacić, na zdrowiu.Wczoraj rozmawiałam z kuzynką która mieszka wraz z całą liczną moją rodziną w woj. lubelskim a dokładnie za Włodawą około 80 km za Lublinem.Jej mama zwana Stryjenką ( ponieważ jest stryjenką mojej mamy) ma grubo ponad 80 lat, całe życie pracowała ciężko na gospodarce. Mając na wychowaniu sześcioro dzieci, mąż za wiele to jej nie pomagał, ot co tylko na polu czy przy zwierzynie. Miała wszystko na swojej głowie, rano przynajmniej 3 krowy do wydojenia, kilka świń i dób. Mieli od zawsze też konie które pomagały przy ciężkiej pracy. Tak więc kobieta dawała sobie radę, chorowała oczywiście bo przy tak ciężkich pracach kto by nie zachorował czasem? Dziś ma grubo ponad 80 lat a siłą nikt ją nie jest wstanie z ogrodu wyciągnąć. Bardzo sobie ciocię cenię jako kobietę, czasem patrząc na nią widzę siebie za kilkanaście lat! Tak więc, nawet gdybym pracowała na etacie gdzieś na taśmie produkcyjnej czy gdziekolwiek ( bo w tych czasach wykształcenie czy doświadczenie mija się z pracą zawodową) to wątpię czy byłabym zdrowsza, szczęśliwsza i spełniona. Kilka groszy więcej w portfelu kosztem zdrowia , opieki na dziećmi . Nie wiem jaka jest rzeczywistość w innych częściach Polski ale nasze miasto Częstochowa dosłownie umiera. Upadają firmy jak muchy pod łapką, za to remontują za ciężkie pieniądze aleje w centrum miasta wykładając za miliony złotych kostkę brukową. A zasiłku na dzieci w Ośrodku Pomocy dają 183 zł miesięcznie!!! Taki nasz kraj, gdzie szarego człowieka traktuje się jak śmiecia który zawadza a dla bogaczy wykłada się drogą kostkę brukową w alejach by spokojnie w miłej scenerii mógł dojść do butiku gdzie bluzeczkę kupi za 1000 zł! To co ostatnio czytam przeraża mnie, nie doszło do Was może, że Unia chce zrobić z Polski Zielony Rezerwat Europy? Zlikwidować całą gospodarkę i przemysł by wypięknić nasz kraj dla siebie na wakacje? Ja ostatnio tak to widzę, zabiera nam się wszystko i utrudnia jakakolwiek realizację. Sprzedajemy jak świeże bułeczki to co budowli nasi dziadkowie i ojcowie. Oddajemy nasze miejsca pracy i patrzymy na to jak powoli przekształcają z dobrze działającej firmy na ruinę. I tak z  moich rąk przeszłam na problemy ogólnokrajowe. hehhehe! Tylko pytanie czy ma to coś ze sobą wspólnego?

Ja i nasza Zuzia :)