Przygnębiający widok sielskiego życia

I jak życie się przeplata ze smutkiem i radością tak samo życie na wsi nie jest temu obce. Gazetowe wycinki o sielskim życiu na wsi to absolutna bzdura i nie warto wierzyć naciąganym słowom. Niby tak spokojnie u mnie niby tak sielsko ale zawsze coś się dzieje i nie zawsze jest to dobre.Chyba dziś same złe wieści, jedna gąska dwa dni temu została zaatakowana przez psa sąsiada. Dzięki pastuchowi uniknęła śmierci. Przeszła gdzieś pod pastuchem i poszła pojeść trawki do sąsiada dorwał ją tam znienawidzony przeze mnie pies. Udało jej się wyrwać i przeskoczyła pod pastuchem ale pies zdarzył zrobić jej kilka poważnych ran. Uszkodził jej nogę ale była w dobrym stanie. Opatrzyłam ją i umieściłam w osobnym boksie by przeczekała do czwartku gdy przyjedzie do mnie babcia która mogła by się na ten czas zająć dziećmi gdy ja bym zabrała się za ubój. Niestety nie doczekała, bo mój szalony, wredny i bestialski kogut dobił ją dziś rano. Gdy rano ją widziałam miała się dobrze po kilkunastu minutach wróciłam po nią by umieścić ją na trawie już nie żyła. A kogut jeszcze dziobał ją w głowę siedząc na jej plecach. Prawie już byłam zdolna ubić gnata ale się powstrzymałam. Gąska stracona. Druga zaś gęś dziwnie zachorowała, dosłownie oślepła. Oczy zaszły jej jakby bielmem a wokół dzioba napuchło jakby było wypełnione jakąś cieczą. Leczyłam ją czym mogłam, zakrapiałam oczy świetlikiem i rumiankiem. Nic nie pomogło aż oślepła całkiem. W piątek idzie na ubój, chyba że ktoś ma jakąś dobrą rade w uleczeniu gąski?? Co do kózki...Maja moim zdaniem jest jedną nogą na tamtej stronie i chyba nie chce wrócić. Po tygodniowej walce z biegunką jaka ją dręczyła mimo ustąpienia i wyleczenia Maja położyła się i już nie chce wstać. Końskie dawki wapnia do mięśniowo nie działają. Maja leży a gdy chce wstać upada w połowie bezsilnie. Stawiam ją na nogach , trzymam masuję i nic. Nawet wykąpać jej nie mogę  po tych ostatnich dniach biegunowych sensacjach. Apetyt ma ale cóż z tego jak wstać nie może?? Czuję się bezsilna, i mam żal do siebie że znów wplatałam się w taki stres :( Czemu ja sobie to robię???Świata nie zbawię!!! Zaczynam się nie rozumieć. Faktem jest , że jak wymieniałam się na kózki znałam absolutnie inne fakty na temat jej zdrowia.Nie spodziewałam się takich sensacji... Nic więcej nie mogę zrobić, jeśli ma żyć żyć będzie. Na trawkę praktycznie ją niosę na rękach.Tola otacza ją troskliwą opieką, zanim dobiegłam do domu po aparat już było po, szkoda że nie możecie zobaczyć jak Tola starła się głową podnieść Maję.
(Ps. dźwięk w tle-Pracujący T.)

I tak cały czas leży, widok mnie przygnębia. Co mogę zrobić więcej??