Małymi krokami do przodu

Tego bym się nie spodziewała... tyle trudu, tyle miłego spokojnego gadania do niej..... Nic nie dawało rady.... Dwa dni nie dojona.... No ładnie szykuje się zapalenie... kolejne w stadzie, chyba zwariuję. A tu takie zaskoczenie!!! Tomek dziś dokończył boks udojowy dla Balbinki, spokojnie ją tam wprowadziłam uwiązałam, od tyłu zablokowałam belkami. Pomyślałam sobie - uff dobra wreszcie cię wydoję. A tu taki ZONG bo rozstaw belek za szeroki i ciężko sięgnąć mi było do tych cycków. Nie no już wymiękłam, myślałam że się poryczę. Zaczęłam ją głaskać by zadem się w moją stronę przechyliła , no jeszcze kawałeczek tylko maleńki by chwycić i zdoić. Wpierw wstawiłam tam głowę i ręce by sięgnąć do wymienia ze ścierką, bo higiena udoju u mnie jest przede wszystkim . Ok wymyte, teraz za miskę i do doju rusz. A ta tyłek w tą w tamtą i szarpanina. To ja do niej delikatnie - Balbinko kochanie spokojnie no stój nie denerwuj się - a jak!!! ta jeszcze bardziej.
Ze zmęczenia już zaczęłam sobie głośno gadać po góralsku aaaa zaciągałam i głupoty opowiadałam ( dobrze że mnie nikt nie słyszał ;)) Ja patrze a ta stoi jak zamurowana , no to chaps za cycki i doję i gadam jak najęta.
Ufff udało się do samego końca :) Mleczko zdojone, masełko zrobione.. reszta na ser ..... Matko Boska ile z nią parady heheh ale mimo wszystko jest coraz lepiej :) dziś mija dopiero 3 doba a są takie małe kroki ku temu byśmy się polubiły :) Ale kto by pomyślał że uspokaja ją góralskie gadanie ??? Bo ja na pewno nie :)